Allar íslensku stelpurnar geta barist um eitt af toppsætunum

Heimsleikarnir, stærsta keppni ársins í CrossFit-heiminum, hefjast í Madison, litlum bæ í Bandaríkjunum, í dag. Alls sendir Ísland fimm keppendur til leiks í ár, þar af fjóra af fjörutíu keppendum í kvennaflokki eða tíu prósent keppenda. Annie Mist Þórisdóttir og Katrín Tanja Davíðsdóttir hafa báðar unnið keppnina tvisvar, besti árangur Söru Sigmundsdóttur er þriðja sætið en Oddrún Eik Gylfadóttir keppir í fyrsta sinn í einstaklingskeppni.

Í karlaflokki er Björgvin Karl Guðmundsson eini íslenski þátttakandinn. Hann er að keppa á leikunum í fimmta sinn og reynir að bæta besta árangur sinn sem er þriðja sætið árið 2015 .

Öll eru þau með augastað á því sama, verðlaununum sem hraustasti aðili heims. Þeirri nafnbót fylgja þrjú hundruð þúsund dollarar eða rétt rúmlega þrjátíu milljónir íslenskra króna.

Mun stærra en fólk heldur

Þuríður Erla Helgadóttir komst ekki í gegnum undankeppnina í Evrópu í ár en hún hefur alls keppt sex sinnum á leikunum sjálfum. Fjórum sinnum í einstaklingskeppni og tvisvar í liðakeppninni. Hún segir að umfang leikanna hafi aukist töluvert frá því að hún keppti fyrst árið 2012.

„Ég held að margir á Íslandi geri sér ekki grein fyrir því hversu stórt þetta er, þetta er mun stærra en flestir halda þó að það sé erfitt að setja það í samhengi við aðrar íþróttir. Það voru tólf þúsund manns á staðnum á undankeppninni minni í Evrópu í fyrra sem var bara ein af níu undankeppnum úti um allan heim svo að þetta er nokkuð stórt. Það er heilmikið búið að breytast á þessum sex árum,“ sagði Þuríður sem tók því fagnandi að búið væri að færa leikana yfir til Madison.

„Aðstæðurnar eru flottari í Madi­son, borgin virðist vera meira skuldbundin að taka við öllu umstanginu sem fylgir heimsleikunum og fólkið er mjög hrifið af að fá okkur. Auðvitað var alltaf smá stemming í Los Angeles þar sem leikarnir fóru alltaf fram en það átti það til að verða of heitt. Þar gat komið fjörutíu stiga hiti þar sem maður var að kafna.“

Róðraræfingin hljómar viðbjóðslega

Keppni hefst í dag með hjólreiðum en alls eru fjórar æfingar á fyrsta degi þar sem reynt er á úthald og styrk. Það endar svo á einni erfiðustu æfingu sem hefur sést á leikunum þegar keppendur eiga að róa heilt maraþon í róðravél. Hafa þau fjóra tíma til að róa 42,2 kílómetra.

„Þetta hljómar bara mjög illa og verður örugglega viðbjóður,“ sagði hún hlæjandi og hélt áfram: „Það eru alltaf æfingar á heimsleikunum sem þú hugsar einfaldlega: Guð minn góður, þetta er viðbjóður. Þannig eru heimsleikarnir mun meira krefjandi en undankeppnirnar. Þar fá forráðamennirnir tækifæri til að gera mun erfiðari og lengri æfingar. Auðvitað hefði verið frábært að takast á við þetta en þetta er vissulega viðbjóður,“ sagði hún létt og bætti við:

„Ég tók tíu kílómetra í róðrarvélinni um daginn og það var ógeðslegt. Þetta er alveg hræðilegt sem fjórða æfingin á fyrsta deginum. Keppendur munu finna fyrir þessu.“

Þuríður sagðist ætla að fylgjast vandlega með leikunum að heiman og styðja við bakið á íslensku stelpunum.

„Þetta eru ótrúlega margar æfingar og margir dagar þannig að það er erfitt að spá um úrslitin. Þegar keppnin er í gangi þarf maður að eiga bestu daga lífs síns og vinna á styrkleikum sínum og þá kemur maður sér í tækifæri. Ef þú endar ofarlega í nokkrum æfingum þá fleytir það manni langt. Ég held ekki með einni umfram aðrar en þær eiga allar möguleika á að berjast þarna á toppnum og ég styð bara Ísland á leikunum,“ sagði Þuríður. [email protected]