Andarnir á Kúbu vilja bara gott romm

„Til þess að útskýra þetta í sem einföldustu máli þá vinnur kúbanski rommskólinn eftir alveg sömu bókstafstrú á hefðir og íhaldssemi og ríkir í koníakframleiðslu og skoskri viskíframleiðslu,“ segir Erpur um þau miklu vísindi sem hann segir liggja að baki góðu rommi.

„Það er mikil sérfræðiþekking á bak við réttu útkomuna ólíkt þessu algengasta „spiced“-dótaríi sem er bara eitthvert bragðefnasull. Sjö ára Havana Club hefur verið brjálæðislega rísandi eftir því sem fólk hefur verið að færa sig frá þessu „spiced“ rommi,“ segir Erpur sem ætlar sem BlazRoca að fara yfir hvað það er sem gerir gott romm gott í því sem hann kýs að kalla Romm Master­class í kjallara Sæta svínsins í Hafnarstræti.

„Menn mega auðvitað gera það sem þeim sýnist og þú getur verið með einhverjar Instagram-túður sem var verið að enda að glussa í fyrir varir en þær eru samt ekki alvöru varir. Þetta er alvöru þegar maður tekur þetta alvarlega,“ segir Erpur.

Kúburomm í frönskum tunnum

„Ég er búinn að gera þetta í mörg ár á Reykjavík Cocktail Weekend og er yfirleitt með fjórar rommtegundir en nú á heldur betur að blása í lúðra og vera með sex tegundir, allt frá ljósgylltu sem er hugsað í kokteila, yfir í Pacto Navio og Union sem byggja á hefð sem varð til þegar franskir farmenn sigldu með sæt vín í Bordeaux-tunnum, tæmdu þau í mannskapinn, fylltu tunnurnar af rommi og sigldu með það til baka,“ segir Erpur.

„Þetta tók yfirleitt þrjá mánuði þannig að bragðið varð alveg geðsjúkt í þessum fínustu sætvíns­tunnum. Samkvæmt kúbversku hefðinni liggur annars rommið oftast í bourboun-tunnum, sem er alveg fínt. Union er alveg uppáhaldið mitt þessa dagana.“

Andaveigar

Erpur segir margt í romm-menningunni á Kúbu tengjast gömlu þrælatrúarbrögðunum. „Þrælarnir földu sína afrísku fjölgyðistrú í táknmyndum kaþólskunnar og þaðan er til dæmis komin hefðin fyrir því að hella út fyrir andana þegar ný rommflaska er opnuð. Og þá dugir ekkert að hella út einhverju pulsurommi. Það er bara eins og að svíkja álfkonu í Fífuhvammi að hella út Bacardi Razz fyrir andana og það færðu lóðbeint í höfuðið,“ segir Erpur.

„Stemningin er alltaf frábær á þessum málstofum og þangað mæta margir miklir fagmenn og aðrir sem eru minna með á nótunum en ganga oft á tíðum út miklu fróðari. Síðan eru alltaf einn eða tveir vel hressir og þess vegna ákvað ég að hafa þetta á föstudegi núna. Þegar ég hef verið með þetta á sunnudögum hafa menn verið orðnir helvíti hoknir enda búnir að vera að alla helgina, jafnvel frá miðvikudegi. Þannig að þetta verður auðveldara fyrir kempurnar svona.“

Erpur segir romm-smökkun miklu ánægjulegri en viskí- og koníakssmökkun þótt slíkt geti verið skemmtilegt upp að vissu marki. „Síðan kemur alltaf að því að ég nenni ekki meira viskíi enda er það eins og sokkur á bragðið. Það er allt í lagi að smakka sokk aðeins en þú nennir ekki að vera með hann endalaust uppi í þér. Flottasta og fínasta viskíið er svolítið eins og að rekast á tánögl í glasinu.

Bragðupplifunin er hins vegar svakaleg í kúbverska romminu og svo mikil vinna á bak við þennan bragðsirkus sem þú upplifir. Þannig að þú færð alvöru upplifun og það sem meira er, umfram viskíið, er að þú getur klárað flöskuna.“

Sá ljósið frá Kúbu

Erpur segist hafa byrjað romm­drykkju sína ungur á alíslenskum forsendum. „Ég byrjaði á sínum tíma að lepja Captain Morgan og fór úr því í Bacardi og Ronrico en þegar bróðir minn kom með Havana Club frá Kúbu, löngu áður en það var hægt að kaupa það hér, þá vissi ég að örlög mín voru ráðin.

Romm-menningin hérna er alltaf að verða betri og betri og alvöru fíndrykkja á rommi er alveg búin að magnast upp. Og þótt öll Havana Club-línan sé nú ekki til í Ríkinu þá er alveg hægt að velja úr fimm, sex boðlegum rommtegundum í ÁTVR,“ segir Erpur. [email protected]