Bókin um mömmu Sigurður Árni Þórðarson skrifar 4. október 2011 06:00 Bréfberinn setti pakka inn um bréfalúguna í vikunni. Nei sko, í bögglinum var falleg bók. Á forsíðunni var skönnuð mynd gamallar og blettóttrar matreiðslubókar og svo skar sig úr mynd af glæsilegri konu. Við hjónin fórum að skoða bókina og í ljós kom að þetta var rit, sem vinkona okkar í Þrándheimi hafði gert um móður sína. Þarna voru samankomnar bestu uppskriftir mömmunnar, úrval fjölskyldumynda og frásagnir af lífinu í uppvaxtarhúsinu. Við fengum innsýn í fjölskyldusögu, sem við þekktum ekki fyrir. Vinkona okkar gefur svo þessa fallegu elskugjöf þegar tilefni gefast, þegar hún vill veita af sínu hjartablóði og tjá þakklæti sitt. Mamma hennar er ekki dáin, en hún er á leið inn í Alzheimer-fjarlægðina. Í formálanum stóð að hvati bókarinnar væri íslenskur. Vinkona okkar hafði fengið að gjöf bók um íslenska mömmu, eldamennsku og líf hennar og sú bók hefði hrifið og hvatt til dáða. Þá varð norska mömmubókin til. Já, mikið rétt. Kona mín tók sig til þegar móðir hennar lést og safnaði uppskriftum hennar og fjölskyldumyndum frá ólíkum skeiðum. Svo skrifaði hún á blað minningar um mömmu sína, raðaði efni niður og minningarorðin úr kirkjunni eru þarna líka. Mamman var orðhnyttin og skemmtin og því fengu orðatiltæki hennar að vera neðst á öllum síðum. Þau eru upprifjandi og fyndin. Svo var vandað til umbrots og prentunar. Úr varð fallegt rit, sem kona mín hefur gefið stórfjölskyldunni, vinum sínum og hefur líka gefið þegar hún fer í boð. Þetta er bók gleði og þakklætis og kvennamenningar. Líf er virt, gjafmildi og elskusemi mömmunnar er tjáð – bókin um mömmu. Hvernig getum við lagt rækt við fjölskyldusögu okkar? Við segjum sögur af fólkinu okkar og efnum til ættarmóta. Við höldum veislur tengdar stórviðburðum ævinnar. Flest okkar hafa ærnar ástæður til að leggja rækt við foreldra og ástvini. Elskubækur um þetta fólk eru jafnvel langlífari en legsteinar á leiði. Áar og eddur fá þar með ásjónu, andlit og sögu, sem grjótið tjáir ekki. Minningarit um hin látnu eru góð og vinnsla ritsins getur hjálpað við sorgarúrvinnslu. Svo er kjörið að vinna svona rit meðan fólk lifir og jafnvel í samvinnu við það. Virðisauki þakka er meiri í eyra og auga en í minningargrein. Áttu pabba, mömmu eða ástvin, sem þig langar að bóka? Jólagjöfin í ár? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sr. Sigurður Árni Þórðarson Mest lesið Geðdeild Akureyrar aðeins með 10 pláss á legudeild fyrir sjúklinga með alvarlegan geðrænan vanda Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Halldór 16.11.2024 Halldór Ríkið sviptir 30.400 manns grundvallarréttindum sínum Yngvi Sighvatsson Skoðun Opið bréf til næsta heilbrigðisráðherra Teitur Guðmundsson Skoðun Aðgangur bannaður Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Miðflokkurinn hefur lausnir á húsnæðismarkaði Bessí Þóra Jónsdóttir Skoðun Nærsýni afinn og baunabyssan Ragnar Þór Pétursson Skoðun Einkavæðing súrefnisins Björn Þorláksson Skoðun Leyfum ungmennum að sofa – hættum að sofa á verðinum Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Íslensku menntaverðlaunin og vandi íslenska skólakerfisins Meyvant Þórólfsson Skoðun
Bréfberinn setti pakka inn um bréfalúguna í vikunni. Nei sko, í bögglinum var falleg bók. Á forsíðunni var skönnuð mynd gamallar og blettóttrar matreiðslubókar og svo skar sig úr mynd af glæsilegri konu. Við hjónin fórum að skoða bókina og í ljós kom að þetta var rit, sem vinkona okkar í Þrándheimi hafði gert um móður sína. Þarna voru samankomnar bestu uppskriftir mömmunnar, úrval fjölskyldumynda og frásagnir af lífinu í uppvaxtarhúsinu. Við fengum innsýn í fjölskyldusögu, sem við þekktum ekki fyrir. Vinkona okkar gefur svo þessa fallegu elskugjöf þegar tilefni gefast, þegar hún vill veita af sínu hjartablóði og tjá þakklæti sitt. Mamma hennar er ekki dáin, en hún er á leið inn í Alzheimer-fjarlægðina. Í formálanum stóð að hvati bókarinnar væri íslenskur. Vinkona okkar hafði fengið að gjöf bók um íslenska mömmu, eldamennsku og líf hennar og sú bók hefði hrifið og hvatt til dáða. Þá varð norska mömmubókin til. Já, mikið rétt. Kona mín tók sig til þegar móðir hennar lést og safnaði uppskriftum hennar og fjölskyldumyndum frá ólíkum skeiðum. Svo skrifaði hún á blað minningar um mömmu sína, raðaði efni niður og minningarorðin úr kirkjunni eru þarna líka. Mamman var orðhnyttin og skemmtin og því fengu orðatiltæki hennar að vera neðst á öllum síðum. Þau eru upprifjandi og fyndin. Svo var vandað til umbrots og prentunar. Úr varð fallegt rit, sem kona mín hefur gefið stórfjölskyldunni, vinum sínum og hefur líka gefið þegar hún fer í boð. Þetta er bók gleði og þakklætis og kvennamenningar. Líf er virt, gjafmildi og elskusemi mömmunnar er tjáð – bókin um mömmu. Hvernig getum við lagt rækt við fjölskyldusögu okkar? Við segjum sögur af fólkinu okkar og efnum til ættarmóta. Við höldum veislur tengdar stórviðburðum ævinnar. Flest okkar hafa ærnar ástæður til að leggja rækt við foreldra og ástvini. Elskubækur um þetta fólk eru jafnvel langlífari en legsteinar á leiði. Áar og eddur fá þar með ásjónu, andlit og sögu, sem grjótið tjáir ekki. Minningarit um hin látnu eru góð og vinnsla ritsins getur hjálpað við sorgarúrvinnslu. Svo er kjörið að vinna svona rit meðan fólk lifir og jafnvel í samvinnu við það. Virðisauki þakka er meiri í eyra og auga en í minningargrein. Áttu pabba, mömmu eða ástvin, sem þig langar að bóka? Jólagjöfin í ár?
Geðdeild Akureyrar aðeins með 10 pláss á legudeild fyrir sjúklinga með alvarlegan geðrænan vanda Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
Geðdeild Akureyrar aðeins með 10 pláss á legudeild fyrir sjúklinga með alvarlegan geðrænan vanda Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun