Sveitin fæddist tilbúin

Hljómsveitin ADHD hefur gefið út sína aðra breiðskífu, sem heitir því ágæta nafni ADHD2. Platan er tekin upp í Vestmannaeyjum, þar sem þeir félagar voru helst áreittir af gömlum körlum í sundlauginni.

„Þessi sveit fæddist tilbúin, maður fann það strax á fyrstu tónleikunum að þetta samstarf gengi fullkomlega upp,“ segir Óskar Guðjónsson, saxófónleikari hljómsveitarinnar ADHD sem er búin að gefa út plötuna ADHD2. Eins og nafnið gefur til kynna er þetta önnur plata sveitarinnar en fyrsta platan hennar sló rækilega í gegn fyrir tveimur árum og var meðal annars valin djassplata ársins á Íslensku tónlistarverðlaununum 2010.

Ómar hugðist í viðtalinu eigna sér heiðurinn af stofnun hljómsveitarinnar en var fljótlega stöðvaður af Davíð Þór Jónssyni hljómborðsleikara, sem virtist umhugað að koma blaðamanni á neftóbaksbragðið. Honum varð ekki að ósk sinni. „Við höfum allir starfað saman í kross en aldrei undir einum og sama hattinum. Og okkur langaði til að prófa það,“ segir Davíð og rifjar upp að hann og Ómar hafi unnið saman í vörutalningu í Tónastöðinni þegar þeir voru sextán. „Og við höfum eiginlega verið að vinna saman síðan þá.“

Ómar Guðjónsson (en vart þarf að taka fram að hann og Óskar eru bræður) rifjar upp að á fyrstu æfingum sveitarinnar hafi lítið annað verið gert en að spila borðtennis. Svo hafi umræðan þróast út í mat og matargerð og loks hafi menn byrjað að spila tónlist. „Og sá grunnur var alveg nauðsynlegur fyrir okkur, hljómsveit sem byggir bara á tónlist á ekkert sérstaklega skemmtilegan tíma fram undan.“

Trommari sveitarinnar, Magnús Tryggvason, hefur sig lítið í frammi í viðtalinu en Ómar segir að hann sé ungi, heiti gæinn í bandinu. Og þar við situr. Platan er tekin upp í Island Studios í Vestmannaeyjum og hafa fjórmenningarnir fátt annað en gott um þá dvöl sína að segja, þeir hafi ekki orðið fyrir neinu áreiti nema frá heldri mönnum í sundlauginni. Þegar sveitarmeðlimir eru síðan spurðir út í stefnu hljómsveitarinnar og hvernig megi flokka tónlist hennar verður svarið eilítið flókið.

„Djassistar myndu ekki samþykkja að þetta væri djass og þetta er heldur ekki rokk eða popp. Þetta er bara bræðingur úr öllum stefnum,“ segir Óskar.

[email protected]