Perlur frumsýndar í kvöld

Tvær sígildar og vinsælar óperur verða frumsýndar í Gamla bíói í kvöld, Cavalleria Rusticana og Il Pagliacci. Frumsýningin sætir tíðindum því þar eru samankomnir sterkir kraftar; Kristján Jóhannsson og Sólrún Bragadóttir, Tómas Tómasson og Auður Gunnarsdóttir eru komin heim til að syngja.

Sveinn Einarsson, sem er reyndasti óperuleikstjóri hér á landi, setur verkin á svið en Kurt Kopecky leiðir hljómsveit og kór Íslensku óperunnar. Það er Þórunn Sigríður Þorgrímsdóttir sem fær það erfiða verkefni að koma tveimur ólíkum myndum fyrir á hinu erfiða sviði Óperunnar í Gamla bíói, búninga gerir Helga Björnsson en Páll Ragnarsson lýsir sýninguna.

Aðeins eru áætlaðar átta sýningar á þessum tveimur lykilverkum í ítalskri óperusögu sem hafa að geyma margar glæsilegar aríur og dúetta sem alla jafna eru fastur liður í söngvaskrá helstu söngvara heims. Hér gefst aftur tækifæri til að sjá þær og heyra í sínu rétta samhengi. Capa eru þær stundum kallaðar, óperurnar tvær sem oft eru fluttar saman á einni kvöldstund sökum þess að þær eru báðar frumherjaverk í byltingarkenndri stefnubreytingu sem varð í efnisvali óperuhöfunda um aldamótin 1900 þegar vikið var frá efni ævintýra og aðals í hversdagslegri sögur úr ástríðuefnum alþýðunnar. Barþjónn, ekill, þjónustustúlka, leikarar og trúðar urðu í verkunum aðalpersónur.

Aðrir söngvarar í sýningunni eru Jóhann Friðgeir Valdimarsson, en þeir Kristján munu skiptast á að leika tenórhlutverkin í verkunum tveimur, Elín Ósk Óskarsdóttir og Auður Gunnarsdóttir munu skiptast á að syngja hlutverk Santuzzu í Cavalleria en aðrir söngvarar í sýningunum eru Alina Dubik, Sesselja Kristjánsdóttir, Alex Ashworth og Eyjólfur Eyjólfsson.

Sýningar verða 19., 21., 25. og 27. september, 4., 5., 10. og 12. október. Kristján hefur fundið að því opinberlega að sýningar verði ekki fleiri og kennir um fyrirhugaðri tónleikaferð Sinfóníunnar til Japans sem hamlar frekari sýningum að sinni. Íslenska óperan er háð starfsemi Sinfóníunnar og vekur nokkra furðu að framkvæmdastjóri Sinfóníunnar og óperustjórinn hafi ekki átt ríkara samráð um þessa tilhögun. Víst má telja að uppselt verði á allr sýningarnar á þessu tímabili. Á þá Óperan kost á að taka verkið upp að nýju en tapar þá þeim slagkrafti sem falinn er í frumsýningu og tímabilinu á eftir.

[email protected]